Filharmonia Zielonogórska

Początki filharmonii sięgają 1956 roku – 29 maja odbył się inauguracyjny koncert Zielonogórskiej Orkiestry Symfonicznej pod dyrekcją Mieczysława Tomaszewicza, podczas którego zabrzmiały dzieła Mozarta, Schuberta i Moniuszki. W roku 1961 orkiestra została upaństwowiona, a zespół zyskał własną siedzibę. Przez wiele lat kierował nim Zygmunt Hassa. W lutym 1974 r. (za czasów dyrekcji Kazimierza Morskiego) orkiestra zyskała status filharmonii.


W latach 1980–86 kierował nią Szymon Kawalla, który często bywał wraz z zespołem poza jego siedzibą – w różnych miastach Polski, a także za granicą. We wrześniu 1982 r. filharmonii nadano imię wybitnego współczesnego kompozytora polskiego Tadeusza Bairda, współtwórcy słynnego festiwalu Warszawska Jesień. Od 1 września 1986 r. do 31 sierpnia 2021 r. dyrektorem naczelnym i artystycznym filharmonii był Czesław Grabowski – dyrygent i kompozytor. Okres jego dyrekcji to czas przedsięwzięć artystycznych łączących wysokie ambicje repertuarowe i wykonawcze z otwartością na oczekiwania różnych kręgów słuchaczy. Dzięki temu do dziś, ze względu na ogromne zainteresowanie melomanów, brakuje miejsc na większości koncertów. Od 1 września 2021 r. dyrektorem Filharmonii Zielonogórskiej jest Rafał Kłoczko, w chwili objęcia stanowiska najmłodszy dyrektor instytucji artystycznej w Polsce.


W repertuarze orkiestry znajdują się dzieła oratoryjne i symfoniczne, a także kompozycje o charakterze popularnym. Wiele utworów współczesnych polskich kompozytorów, w tym także zielonogórzan, miało u nas swoje prawykonania. Na afiszach goszczą nazwiska najwybitniejszych solistów i dyrygentów polskich i zagranicznych.